ΑΡΔΑΝΑ

2003

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

ΣΤΗ

ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ

ΓΗ ΜΑΣ

Αγιος Γεώργιος (2)

Η καρδιά του κάθε Αρδανίτη και κάθε Ορθόδοξου Χριστιανού ράγισε στην θέα του εσωτερικού της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Η εκκλησία στην οποία βαφτιστήκαμε και κοινωνήσαμε για πρώτη φορά των αχράντων μυστηρίων. Η εκκλησία στην οποία παντρεύτηκαν οι γονείς μας και κηδεύτηκαν οι παππούδες μας. Η εκκλησία αυτή πως κατάντησε έτσι άδοξη, ερειπωμένη και καταστρεμμένη. Οι Άγιες Εικόνες, το Εικονοστάσι, το Ευαγγέλιο, η Αγία Τράπεζα.  Όλα τα έχουν καταστρέψει  ή κλέψει. Με την όψη της και μόνο η εκκλησία αυτή σου ενέπνεε την ευλάβεια  και την μεγαλοπρέπεια. Τώρα από τα περιττώματα που υπάρχουν πρέπει να σηκώσεις τα παντελόνια σου για να μπεις μέσα . Τι είδους άνθρωποι έχουν προκαλέσει αυτή την βεβήλωση. Η καρδιά σφίγγεται να αντέξει τόσο πόνο. Οι ώμοι συνθλίβονται από το βάρος του τιμήματος που έχει καταβληθεί. Πόσο θα πρέπει να έχουμε αμαρτήσει για να επιτρέψει ο Θεός αυτή την εξαθλίωση. Και πόσο δυνατή θα πρέπει να είναι η μετάνοια μας για να φέρει την άφεση και την δικαίωση. Την στιγμή εκείνη νιώθεις το βάρος του Σταυρού όλων των κατεχομένων εκκλησιών μας, του Σταυρού όλης της Κύπρου.  Σε τέτοιες περιπτώσεις τα λόγια περιττεύουν. Σιωπάς  και υπομένεις. Και περιμένεις το "Ανάστα ο Θεός".

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ "ΑΡΔΑΝΑ"